ทำไม?
หลายวันที่แล้วมีโอกาสได้สนทนาผ่านตัวหนังสือกับเจ้าหนูจัมไมคนหนึ่ง เธอถามว่า
“พี่คะ ทำไมปีนึงต้องมีสิบสองเดือนด้วยล่ะคะ”
“อืมมม ไม่งั้นโลกก็หมุนไม่ครบรอบพระอาทิตย์มั้งจ๊ะ มีสิบสองเดือนให้ครบสิบสองราศีด้วยไง เหมือนในเซนต์เซย่าน่ะหนู หนูเคยดูใช่มั้ยจ๊ะ”
“อ๋อ อืมมม ค่ะ แล้ว... แล้วทำไมเดือนนึงต้องมีสามสิบวันด้วยล่ะคะ ปีนึงมีซักหกเดือน เดือนละหกสิบวันไม่ได้หรอคะ”
“ก็ เดือนนึงจะได้เห็นพระจันทร์เต็มดวงสองครั้งไงล่ะจ๊ะ คนสมัยก่อนเนี่ย เค้าเก่งเหมือนกันนะ คิดคำนวณออกมาได้เป็นเรื่องเป็นราวขนาดนี้เชียว”
“หรอคะ เอ... แล้ว ทำไมวันนึงต้องมีแค่ยี่สิบสี่ชั่วโมงล่ะคะ ซักสี่สิบแปดไม่ได้หรอคะ หนูจะนอนซักวันละสามสิบชั่วโมงเชียว”
“เอ๊ แต่ปกติหนูก็นอนเยอะอยู่แล้วไม่ใช่หรอจ๊ะ อ๋อ แต่ที่วันนึงมียี่สิบสี่ชั่วโมง เพราะว่าจะได้มีกลางวันกลางคืนอย่างละรอบไงจ๊ะ พอคนนอนหลับตอนกลางคืนแล้วตื่นขึ้นมาตอนเช้า เค้าเลยนับว่าเป็นอะไรใหม่ๆอีกอย่างนึงไงจ๊ะ”
“อื้มมม ค่ะ แต่หนูว่า ถ้าตอนนี้วันนึงมีสี่สิบแปดชั่วโมงจริงๆเนี่ย คำตอบที่ตอบให้หนูก็คงเป็นอีกอย่างนึงใช่มั้ยคะ”
“……”
---------------------------------------------------
หลังจากนั้นการสนทนาก็ถูกเปลี่ยนไปยังหัวข้ออื่น บทสนทนาข้างล่างนี้ เป็นบทสนทนาที่ถูกคิดขึ้นเอง...
....
...
..
“เอ๊ แต่ปกติหนูก็นอนเยอะอยู่แล้วไม่ใช่หรอจ๊ะ อ๋อ แต่ที่วันนึงมียี่สิบสี่ชั่วโมง เพราะว่าจะได้มีกลางวันกลางคืนอย่างละรอบไงจ๊ะ พอคนนอนหลับตอนกลางคืนแล้วตื่นขึ้นมาตอนเช้า เค้าเลยนับว่าเป็นอะไรใหม่ๆอีกอย่างนึงไงจ๊ะ”
“อื้มมม ค่ะ แต่หนูว่า ถ้าตอนนี้วันนึงมีสี่สิบแปดชั่วโมงจริงๆเนี่ย คำตอบที่ตอบให้หนูก็คงเป็นอีกอย่างนึงใช่มั้ยคะ”
“ก็อาจจะเป็นอย่างนั้นน่ะจ้ะ แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง คำถามของหนูก็คงไม่เหมือนกับตอนนี้อยู่ดีล่ะจ้ะ ถึงตอนนั้น หนูคงถามว่า ทำไมวันนึงต้องมืดๆสว่างๆตั้งสองรอบ แทนใช่มั้ยจ๊ะ… ก็การที่วันหนี่งต้องเห็นพระอาทิตย์ตกสองรอบ มันน่าสงสัยกว่าทำไมพระอาทิตย์ถึงขึ้นแล้วก็ตกวันละรอบเดียว อย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้มากกว่าตั้งเยอะไม่ใช่หรอจ๊ะ?”
“พี่คะ ทำไมปีนึงต้องมีสิบสองเดือนด้วยล่ะคะ”
“อืมมม ไม่งั้นโลกก็หมุนไม่ครบรอบพระอาทิตย์มั้งจ๊ะ มีสิบสองเดือนให้ครบสิบสองราศีด้วยไง เหมือนในเซนต์เซย่าน่ะหนู หนูเคยดูใช่มั้ยจ๊ะ”
“อ๋อ อืมมม ค่ะ แล้ว... แล้วทำไมเดือนนึงต้องมีสามสิบวันด้วยล่ะคะ ปีนึงมีซักหกเดือน เดือนละหกสิบวันไม่ได้หรอคะ”
“ก็ เดือนนึงจะได้เห็นพระจันทร์เต็มดวงสองครั้งไงล่ะจ๊ะ คนสมัยก่อนเนี่ย เค้าเก่งเหมือนกันนะ คิดคำนวณออกมาได้เป็นเรื่องเป็นราวขนาดนี้เชียว”
“หรอคะ เอ... แล้ว ทำไมวันนึงต้องมีแค่ยี่สิบสี่ชั่วโมงล่ะคะ ซักสี่สิบแปดไม่ได้หรอคะ หนูจะนอนซักวันละสามสิบชั่วโมงเชียว”
“เอ๊ แต่ปกติหนูก็นอนเยอะอยู่แล้วไม่ใช่หรอจ๊ะ อ๋อ แต่ที่วันนึงมียี่สิบสี่ชั่วโมง เพราะว่าจะได้มีกลางวันกลางคืนอย่างละรอบไงจ๊ะ พอคนนอนหลับตอนกลางคืนแล้วตื่นขึ้นมาตอนเช้า เค้าเลยนับว่าเป็นอะไรใหม่ๆอีกอย่างนึงไงจ๊ะ”
“อื้มมม ค่ะ แต่หนูว่า ถ้าตอนนี้วันนึงมีสี่สิบแปดชั่วโมงจริงๆเนี่ย คำตอบที่ตอบให้หนูก็คงเป็นอีกอย่างนึงใช่มั้ยคะ”
“……”
---------------------------------------------------
หลังจากนั้นการสนทนาก็ถูกเปลี่ยนไปยังหัวข้ออื่น บทสนทนาข้างล่างนี้ เป็นบทสนทนาที่ถูกคิดขึ้นเอง...
....
...
..
“เอ๊ แต่ปกติหนูก็นอนเยอะอยู่แล้วไม่ใช่หรอจ๊ะ อ๋อ แต่ที่วันนึงมียี่สิบสี่ชั่วโมง เพราะว่าจะได้มีกลางวันกลางคืนอย่างละรอบไงจ๊ะ พอคนนอนหลับตอนกลางคืนแล้วตื่นขึ้นมาตอนเช้า เค้าเลยนับว่าเป็นอะไรใหม่ๆอีกอย่างนึงไงจ๊ะ”
“อื้มมม ค่ะ แต่หนูว่า ถ้าตอนนี้วันนึงมีสี่สิบแปดชั่วโมงจริงๆเนี่ย คำตอบที่ตอบให้หนูก็คงเป็นอีกอย่างนึงใช่มั้ยคะ”
“ก็อาจจะเป็นอย่างนั้นน่ะจ้ะ แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง คำถามของหนูก็คงไม่เหมือนกับตอนนี้อยู่ดีล่ะจ้ะ ถึงตอนนั้น หนูคงถามว่า ทำไมวันนึงต้องมืดๆสว่างๆตั้งสองรอบ แทนใช่มั้ยจ๊ะ… ก็การที่วันหนี่งต้องเห็นพระอาทิตย์ตกสองรอบ มันน่าสงสัยกว่าทำไมพระอาทิตย์ถึงขึ้นแล้วก็ตกวันละรอบเดียว อย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้มากกว่าตั้งเยอะไม่ใช่หรอจ๊ะ?”
------------------------------------------
เพลงที่ท่านได้รับฟังจบลงไปนั้น เป็นบทประพันธ์ของ Edvard Hagerup Grieg คีตกวีชาวนอร์เวย์ ชื่อเพลงว่า Peer Gynt 1 (Morning Mood) ถูกนำออกแสดงครั้งแรกในรูปแบบของเพลงสำหรับวงออเครสตราในปี ๑๘๗๖ และได้ถูกเรียบเรียงใหม่สำหรับเปียโนในภายหลัง
ปล. ถ้าผู้ใดมีเพลงนี้ที่เป็นเปียโนจริงๆเล่น กรุณาติดต่อเจ้าของบล็อกโดยด่วน จักเป็นพระคุณยิ่ง
posted by _philharmonic @ 1:56 PM
0 comments
0 Comments:
Post a Comment
<< Home